Καταρχήν θέλω να ζητήσω συγγνώμη για τον προκλητικό και υβριστικό τίτλο όμως δε βρίσκω άλλη λέξω να περιγράψω το τραγικό συμβάν της Λέσβου που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας.
Του Στρατή Μαζίδη
Κάτι 17χρονοι το έπαιζαν μάγκες στριμώχνοντας ένα συμμαθητή τους και εξαναγκάζοντάς τον να ξεβρακώνεται επιδιδόμενος σε σεξουαλικές πράξεις τις οποίες βιντεοσκοπούσαν με τα κινητά τους και τα ανέβαζαν κατόπιν σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Είναι τόσα πολλά αυτά που μου έρχονται στο νου και θέλω να πω αλλά δε γνωρίζω αν θα τα καταφέρω.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια που ήμουν κι εγώ 17χρονος. Εμείς όμως διασκεδάζαμε διαφορετικά. Πηγαίναμε βόλτες, μιλούσαμε, πειράζαμε ο ένας τον άλλο και γελούσαμε. Όταν πάλι ένας φίλος μας βρέθηκε σε δύσκολη θέση χάνοντας τον πατέρα του, σπεύσαμε να σταθούμε στο πλάι του.
Στην περίπτωση της Λέσβου ο 17χρονος μπορεί να μην έχασε κάποιον, όμως διαβάζουμε ότι ζούσε κάτω από δύσκολες συνθήκες με ψυχολογικά προβλήματα. Και πως του συμπαραστάθηκαν κάποια ανόητα όντα; Εξευτελίζοντάς τον. Αντί να τον βοηθήσουν, τον ταπείνωσαν και ένας Θεός ξέρει πως θα βγουν αυτά μεθαύριο. Για αυτό είναι πολύ Συνέχεια →
Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν «ο φίλος τον φίλο εν πόνοις και κινδύνοις ου λείπει…», ενώ εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες συνήθως λέγαμε και λέμε «πες μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι…».
Θα σας ξαφνιάσω προτρέποντάς σας, φιλικά, «κοίτα τον φίλο σου για να δεις ποιος είσαι!…».
Στην εποχή μας, εγωπάθεια, κυνισμός και συναισθηματική ρηχότητα, συνεπικουρούμενα και από την οικονομική δυσπραγία, τη διάχυτη πλέον για όλους επαγγελματική και ψυχολογική ανασφάλεια και το υπαρξιακό άγχος, αντί να δρουν θετικά και να μας καθοδηγούν στη σύναψη φιλικών σχέσεων (που θα βοηθήσουν να μειωθεί η οδυνηρή μοναξιά και η αλλοτρίωσή μας), δυστυχώς δρουν ανασταλτικά, εντείνοντας την απομόνωσή μας, διογκώνοντας επικίνδυνα την εσωστρέφειά μας και τις εξαρτήσεις μας από το εντυπωσιακό μέσο μαζικής επικοινωνίας (προτιμώ τον τίτλο «Μαζικού Εκμαυλισμού»), την τηλεόραση.
Ο άνθρωπος είναι κοινωνικό ον και η διαπίστωση του Αριστοτέλη για την «αγελαία φύση» μας έχει επιβεβαιωθεί με σύγχρονες έρευνες κοινωνιολόγων και ψυχολόγων ως επιστημόνων της συμπεριφοράς, για τους οποίους δεν αρκεί η διαπίστωση ούτε και η ανάλυση των απώτερων νοημάτων που περικλείονται στην παροιμιακή φράση «όμοιος ομοίω αεί πελάζει…».
Τρία επίμαχα πρόσθετα ερωτήματα σχετίζονται με τη διαχρονική ισχύ και τις προϋποθέσεις αυτής της θέσης, το γιατί, το πότε και το κάτω από ποιες συγκεκριμένες συνθήκες «ο όμοιος πηγαίνει στον όμοιο…».
Σε εργαστηριακά πειράματα «απομόνωσης των αισθήσεων» τα άτομα που συμμετέχουν αναφέρουν όχι μόνο επιθέσεις άγχους, αλλά – κι εδώ θα πω ότι απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή – και παραισθήσεις όμοιες με εκείνες που Συνέχεια →
Αντίθετα με την ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση διεθνώς -και στη χώρα μας- ότι η Σελήνη, ανάλογα με τη φάση που βρίσκεται, δημιουργεί ή εντείνει τα ψυχολογικά προβλήματα αρκετών ανθρώπων, με συνέπεια ακόμα και την παροδική αύξηση της εγκληματικότητας, μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα έρχεται να απομυθοποιήσει αυτή την αντίληψη, καθώς δεν διαπίστωσε καμία ένταση των ψυχικών διαταραχών στη διάρκεια των πανσελήνων ή σε άλλο σημείο του σεληνιακού κύκλου.
Οι ερευνητές της Σχολής Ψυχολογίας του πανεπιστημίου Λαβάλ του Κεμπέκ, με επικεφαλής την καθηγήτρια Ζενεβιέβ Μπελβίλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχιατρικής «General Hospital Psychiatry», μελέτησαν τις περιπτώσεις 771 ανθρώπων Συνέχεια →