Ταξίδι στην παραμυθένια ατμόσφαιρα της Σύμης

Ένας γοητευτικός οικισμός με πολύχρωμα νεοκλασικά αρχοντικά, που δεσπόζουν στο λόφο ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο, σας υποδέχεται σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά των Δωδεκανήσων, τη Σύμη!

Το μοναδικό αρχιτεκτονικό σύνολο, που απλώνεται από το απάνεμο λιμάνι της, τον Γιαλό και συνεχίζει στο λόφο ως την Άνω Σύμη (Χωριό) έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος οικισμός, διατηρώντας με αυτό τον τρόπο την ανέπαφη ομορφιά ενός νησιού, που θα κλέψει ένα κομμάτι από την καρδιά σας.

Περιήγηση στον Γιαλό και την Άνω Σύμη

Οι «ευτυχισμένοι» Ελληνες

Η «ευτυχία» περισσεύει σε αυτή την χώρα ειδικά μετά τις τελευταίες εκλογές όπου όλος ο κόσμος «ανακουφίστηκε» γιατί δεν άλλαξε τίποτα και γιατί οι μεγάλοι «εθνοσωτήρες» του θα εξακολουθήσουν ανενόχλητοι το «σωτήριο» έργο τους να σώσουν αυτόν τον λαό που… πέφτει στον γκρεμό για χάρη τους.

Από τον Νίκο Χειλαδάκη/briefingnews.gr

Τέτοιοι «σωτήρες» αξίζουν τα πάντα και αυτή η χώρα-πειραματόζωο, θα προσφέρει στον κόσμο το παγκόσμιο παράδειγμα της σωτηρίας δια της… αυτοκτονίας!

Είναι τόσο ωραία όλα σε αυτή την χώρα, ο ήλιος λάμπει λαμπρός, τα «σαΐνια» των κεντρικών δελτίων ειδήσεων αλωνίζουν ευτυχισμένα γιατί παραμένουν ακλόνητοι να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους στους έκθαμβους θεατές τους, οι πολιτικοί σωτήρες χαμογελούν με ανακούφιση καθώς για μια στιγμή φοβήθηκαν ότι θα ταρακουνηθούν από τις καρέκλες τους αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα, οι ρασοφόροι υποκριτές  πρωτοστατούν στο να κρατήσουν το ποίμνιο «εν ύπνω» και να μην αντιδρά γιατί αυτό αντίκειται, όπως κηρύττουν από τον άμβωνα, στον «καλό χριστιανό» που δεν πρέπει να μιλά όταν βλέπει να του παίρνουν το σπίτι και να καίνε την πατρίδα του.

Αλήθεια τι ευτυχία ξεχειλίζει σε αυτή την χώρα! «Αλήθεια πατέρα γιατί χαμογελά και χαίρεται όλος ο κόσμος;». Οι φυλακές γεμίζουν από ανέργους φοροφυγάδες γιατί δεν έχουν πια άλλα λεφτά να πληρώσουν στην εφορία, οι «πολιτικοί σωτήρες» με τις παχιές τσέπες και τις «χοντρές κοιλιές» καμαρώνουν γιατί κατάφεραν να οδηγήσουν τον ελληνισμό στον καινούργιο αιώνα μέσα από τα σίδερα της «σωτήριας» φυλακής του.

Αγάπη… Τόσο δύσκολη όσο και όμορφη

-Ξέρεις, δε σημαίνει ότι επειδή ερωτεύτηκες μια φορά δεν μπορείς να ξαναερωτευτείς. Και θέλω να είσαι ευτυχισμένη, όμως τώρα, δεν φαίνεσαι ευτυχισμένη…

Έτσι είπε…

-Μ αφήνεις? Δεν έχω όρεξη ν’ ακούω τέτοια τώρα.

-Το ξέρω, είναι δύσκολο να το ακούς. Αλλά αλήθεια δεν είναι?

-Δε ξέρω, άσε με.

Όμως ξέρω ότι τα είπε αυτά μόνο και μόνο επειδή μ αγαπάει και θέλει να ‘μαι χαρούμενη.

Πιστέψτε με, έπεσα στα βαθιά από πολύ μικρή, γνώρισα την αγάπη πολύ πιο νωρίς απ ότι έπρεπε. Και δεν έχω καταλάβει ακόμα αν αυτό μου έχει κάνει καλό η κακό. Και τα δύο θα έλεγα.

Γιατί όλοι μεγαλώνουμε μέσα στα παραμύθια.

Στα παραμύθια που μας λένε για να μας προστατέψουν από τη σκληρή αλήθεια.

Όλοι πιστεύουμε πως κάποια στιγμή στη ζωή μας θα γνωρίσουμε την αγάπη, και τότε θα γίνουμε ένα