ΤΟ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ ΤΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ και οι αναξιοπρεπείς πολιτικοί που συνετρίβησαν

Η κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου εκμηδένισε κυριολεκτικά την δυνατότητα επιβίωσής μου που στηριζόταν σε μια αξιοπρεπή σύνταξη που επί 35 χρόνια εγώ μόνον (χωρίς ενίσχυση κράτους) πλήρωνα γι’ αυτή.Επειδή έχω μια ηλικία που δεν μου δίνει την ατομική δυνατότητα της δυναμικής αντίδρασης (χωρίς βέβαια να αποκλείω ότι αν ένας Έλληνας έπαιρνε το καλάσνικωφ ο δεύτερος θα ήμουν εγώ) δεν βρίσκω άλλη λύση από ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια για τη διατροφή μου.Πιστεύω πως οι νέοι χωρίς μέλλον, κάποια μέρα θα πάρουν τα όπλα και στην πλατεία συντάγματος θα κρεμάσουν ανάποδα του εθνικούς προδότες όπως έκαναν το 1945 οι Ιταλοί στον Μουσολίνι (πιάτσα πορέτο του Μιλάνου)».Αυτό είναι το σημείωμα που φέρεται να άφησε ο 77χρονος που αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα.

Το διαβάζω και σκέφτομαι:

Δύο χρόνια και , καταστρέφεις αργά και μεθοδικά την ζωή μου. Δύο χρόνια και, με έχεις  στριμώξει στην γωνία και με φτύνεις, με ξευτιλίζεις, με απαξιώνεις , με φοβερίζεις, με τρομοκρατείς, με απειλείς, με τιμωρείς. Δύο χρόνια και, μου ζητάς να κάνω υπομονή, να σφίξω κι άλλο το ζωνάρι γιατί θέλεις να με σώσεις, γιατί πρέπει να με σώσεις. Δύο χρόνια και, με έχεις φτάσει στην ανέχεια , με έχεις οδηγήσει στα συσσίτια, με έβγαλες από το σπίτι μου και με έστειλες στους δρόμους, μου έκλεισες το μαγαζί μου, με