Διακαναλική συνέντευξη τύπου Σταύρου Θεοδωράκη

Διακαναλική Συνέντευξη ΠΟΤΑΜΙ – 19/05/2014

19 Μαΐου: Ημέρα Μνήμης για την Γενοκτονία των Ποντίων

Η Ημέρα Μνήμης για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου καθιερώθηκε το 1994 με απόφαση της Βουλής και τιμάται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου.

 

Την ημερομηνία αυτή του 1919 και κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας, ο Κεμάλ Ατατούρκ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα και άρχισε τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ποντιακού Ελληνισμού, στο πλαίσιο του Απελευθερωτικού Αγώνα των Τούρκων.  200.000 – 350.000 είναι οι Ελληνoπόντιοι, που εξολοθρεύτηκαν από τους Νεότουρκους κατά την περίοδο 1916-1923.

«Ου γαϊδούρι» φώναξαν Πόντιοι στον Μπουτάρη (βίντεο)

Ξέφυγαν κάποιοι από τη σοβαρότητα που απαιτούσε η ημέρα και το σεβασμό στο θεσμό του Δημάρχου και καταφέρθηκαν με απρεπείς εκφράσεις εναντίον του Γιάννη Μπουτάρη, ο οποίος τίμησε με την παρουσία του την κεντρική εκδήλωση. Ο κ. Μπουτάρης την γλίτωσε κατά την άφιξή του στο χώρο της εκδήλωσης στην Θεσσαλονίκη, αλλά δεν έγινε το ίδιο κατά την αποχώρησή του, όταν κάποιοι τον αποδοκίμασαν φωνάζοντας «Ου γαϊδούρι». 

Το πανό των ΠΑΟΚτζήδων για τον ανιστόρητο Μπουτάρη και ο λόγος πίσω απο την ανάρτηση

Tο πανό κρεμάστηκε στη θύρα 6 και το “μήνυμα” ήταν μάλλον προς τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη.

Έγραφε: ”Ασεβή, ανιστόρητε, ανώμαλε αλκοολικέ, τρίζουν τα κόκκαλα 353.000 Ποντίων. Οι καρδιές των προσφύγων δεν ξεχνούν. Πάρε τα μεμέτια σου τους gay και μπούλο”.

madatoforos

Τι ώθησε τους φιλάθλους του ΠΑΟΚ να αναρτήσουν αυτό το πανό:

ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΟΝ … ΚΕΜΑΛ‼

Τούρκοι έρχονται στις 19 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη για να τιμήσουν τη μνήμη του Κεμάλ , ανήμερα της μαύρης Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Σύμφωνα με το parapolitika.gr, ο «Σύλλογος Κλασσικών Αυτοκινήτων Κωνσταντινούπολης», αποφάσισε ανήμερα της Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού να μεταβεί στη Θεσσαλονίκη για να αποτίσει τιμή στο σπίτι του Κεμάλ, ενώ θα επιστρέψει με τη μορφή κομβόι, διασχίζοντας την Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, όπου θα πραγματοποιηθούν μάλιστα και επαφές με τους Τούρκους της περιοχής . Ακολουθεί το δημοσίευμα του περιοδικού «Ρόντοπ Ρουζγκαρί»:

«Τα κλασσικά αυτοκίνητα πάνε στο σπίτι όπου γεννήθηκε ο Ατατούρκ μας. Μέλη του Συλλόγου

Ποντιακό Ζήτημα – Υπεύθυνοι γενοκτονίας

Abdul Hamit ΙΙ – Αμπτούλ Χαμίτ Β’
(Σουλτάνος 31.Αυγούστου 1876 έως 27.Απριλίου 1909)
Ο 34ος Οθωμανός σουλτάνος, ανήλθε στο θρόνο με παλατιανό πραξικόπημα. Εγκαινίασε ένα καθεστώς στυγνής απολυταρχίας. Το παλάτι ήταν η μοναδική πηγή εξουσίας και ένα περίτεχνο δίκτυο πρακτόρων του είχε απλωθεί σε όλη την αυτοκρατορία, καταγράφοντας και την παραμικρή δραστηριότητα των πολιτών. Κέρδισε κάποια δόξα με τον νικηφόρο πόλεμο του 1897 κατά της Ελλάδας. Μετά τις σφαγές που εξαπέλυσε κατά των Αρμενίων στα 1894 – 1896 (με 300.000 θύματα) οι Ευρωπαίοι τον ονόμασαν Ερυθρό Σουλτάνο. Ανετράπη από τους Νεότουρκους (Απρίλιο 1909), και πέθανε το 1918 στην Κωνσταντινούπολη.

 

Talaat Pasha – Ταλαάτ Πασά
Μέλος της περίφημης νεοτουρκικής τριανδρίας με τους Εμβέρ και Τζμάλ. Γεννήθηκε το 1874 από φτωχούς γονείς και είχε στοιχειώδη μόνο μόρφωση. Προσελήφθη στην υπηρεσία ταχυδρομείων και τηλεγράφων ως κατώτερος υπάλληλος. Το 1911, όταν το Κομιτάτο πήρε την εξουσία στα χέρια του, έγινε υπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση του Χακή Πάσα, στην οποία διέθετε μεγάλη επιρροή. Όταν οι Νεότουρκοι σχημάτισαν και πάλι δική τους κυβέρνηση, το 1913 κατέλαβε το υπουργείο

19η ΜΑΪΟΥ, ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Ξηρανθήτω ημίν ο λάρυγξ εάν επιλαθόμεθά σου ω Πάτριος Ποντία γη. (Λεωνίδας Ιασωνίδης)

Να ξεραίνεται η γούλα μ’ αν ανασπάλλω την πατρίδα μ’, τον Πόντον (Κώστας Π. Μαυρόπουλος)

Γενοκτονία των Ποντίων

Η γενοκτονία ως όρος καθιερώθηκε στη δίκη της Νυρεμβέργης, όταν καταδικάστηκε η ναζιστική ηγεσία για τα εγκλήματα πολέμου κατά των Εβραίων. Ως νομική έννοια διατυπώθηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και καθιερώθηκε στις 9/12/1948, με τη σύμβαση της Ρώμης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τρεις γενοκτονίες συντελέστηκαν τον 20ο αιώνα, των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και των Εβραίων. Εξ’ αυτών οι δύο αναγνωρίστηκαν παγκοσμίως, άμεσα των Εβραίων και έμμεσα των Αρμενίων.

Με το τρίπτυχο «ένα κράτος, μια θρησκεία, ένας λαός», και έχοντας ως συμβουλάτορες Γερμανούς αξιωματικούς, οι Νεότουρκοι αρχικά και στη συνέχεια ο Μουσταφά Κεμάλ, σχεδίασαν και εκτέλεσαν τις δύο πρώτες γενοκτονίες. Το 1915 την γενοκτονία των Αρμενίων και από το 1916 έως το 1923 τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Με το πρόσχημα να μην ενωθούν οι Έλληνες του Πόντου με τις Ρωσικές δυνάμεις, που πολιορκούσαν τον Πόντο, εκτόπισαν τον πληθυσμό από τις παραλιακές περιοχές, στα μεσόγεια της χώρας. Μέσα στο καταχείμωνο, σε εξοντωτικές και χωρίς στοιχειώδη σίτιση και ανάπαυση πορείες, έχασαν τη ζωή τους πολλοί Έλληνες. Εκτός από τους θανάτους που προέκυψαν από τις ταλαιπωρίες υπήρξαν και πολλές περιπτώσεις φρικιαστικών θανάτων από άτακτους τσέτες υπό τα αδιάφορα βλέμματα των συνοδών χωροφυλάκων. Σε πολλές δε περιπτώσεις και με την βοήθεια τους. Και βέβαια δεν εξέλειπαν οι βιασμοί γυναικών, ακόμη και εγκύων, ανήλικων κοριτσιών αλλά ακόμη και ανήλικων αγοριών. Επίσης πολλοί Έλληνες πέθαναν στα τάγματα εργασίας καταπονημένοι από τις εξαντλητικές εργασίες. Έτσι με την εξόντωση του μισού πληθυσμού (353.000) και τον εκτοπισμό-ξεριζωμό του άλλου μισού, τον Αύγουστο του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αναφώνησε θριαμβευτικά: «Επί

Ο Ελληνισμός του Πόντου, πολιτισμός και Γενοκτονία

19 Μαΐου, Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, ένα τραγικό γεγονός, το οποίο -ομολογουμένως- με αρκετή καθυστέρηση η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994.

Ένα γεγονός, το οποίο κάποιοι σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν πως ποτέ δεν έγινε (λέγε με και Θάλεια Δραγώνα, ειδική γραμματέα υπουργείου Παιδείας κτλ.) και κάποιοι άλλοι (λέγε με GAP και ξωτική Αννούλα) επιχειρούν να περάσουν επιδερμικά στο πλαίσιο της νέας ελληνοτουρκικής προσέγγισης, που επιβάλλει να απαλειφθούν λέξεις, φράσεις, γεγονότα, που -όπως λένε- διαιωνίζουν το μίσος μεταξύ των δύο λαών, τουρκικού και ελληνικού.

Τώρα από πότε η Ιστορία, που αποτελεί μια καταγραφή των γεγονότων και της αληθείας, το παρελθόν και τη συνείδηση ενός λαού, μεταφράζεται σε… μίσος, αυτό μόνον οι «κάποιοι» μπορούν να το εξηγήσουν. Προσωπικά αδυνατώ…

Στο παρακάτω κείμενο γίνεται μια καταγραφή της Ιστορίας του Ελληνισμού του Πόντου και της εκκαθάρισής του. Τα συμπεράσματα δικά σας…

19 Μαΐου για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού: Ένας «Μπουτάρης» ενώνει

vuvuzela

του Θεόφιλου Κωτσίδη

«Οι Έλληνες στα δύσκολα ενώνονται και τα καταφέρνουν». Έτσι λένε. Έτσι δείχνει και η σύγχρονη ιστορία μας εξάλλου. Εγώ μέχρι σήμερα δεν το έχω δει. Ίσως γιατί δεν χρειάστηκε να ζήσουμε δύσκολες καταστάσεις. Αν και απ’ ότι φαίνεται είναι μπροστά μας…

Όπως και να ‘χει αφορμή για τον παραπάνω προβληματισμό στάθηκαν τα τελευταία δημοσιεύματα του τύπου (αν και το θέμα είναι γνωστό εδώ και καιρό) σύμφωνα με τα οποία ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης δεν παραχωρεί την πλατεία Αγ. Σοφίας για την κεντρική εκδήλωση Μνήμης της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδος που πραγματοποιείται κάθε χρόνο στις 19 Μαΐου για την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι δικαιολογίες του αστείες. Όπως και αστείος και προσβλητικός είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει, από τη πρώτη στιγμή που βρίσκεται στη θέση του δημάρχου της πόλης, ένα από τα πιο σημαντικά τμήματα του πληθυσμού της, αυτού των Ποντιακής καταγωγής κατοίκων της. Αυτού του πληθυσμού που τα 90 και πλέον χρόνια που βρίσκεται στην πόλη της Θεσσαλονίκης έχει συμβάλλει τα