Αγάπη… Τόσο δύσκολη όσο και όμορφη

-Ξέρεις, δε σημαίνει ότι επειδή ερωτεύτηκες μια φορά δεν μπορείς να ξαναερωτευτείς. Και θέλω να είσαι ευτυχισμένη, όμως τώρα, δεν φαίνεσαι ευτυχισμένη…

Έτσι είπε…

-Μ αφήνεις? Δεν έχω όρεξη ν’ ακούω τέτοια τώρα.

-Το ξέρω, είναι δύσκολο να το ακούς. Αλλά αλήθεια δεν είναι?

-Δε ξέρω, άσε με.

Όμως ξέρω ότι τα είπε αυτά μόνο και μόνο επειδή μ αγαπάει και θέλει να ‘μαι χαρούμενη.

Πιστέψτε με, έπεσα στα βαθιά από πολύ μικρή, γνώρισα την αγάπη πολύ πιο νωρίς απ ότι έπρεπε. Και δεν έχω καταλάβει ακόμα αν αυτό μου έχει κάνει καλό η κακό. Και τα δύο θα έλεγα.

Γιατί όλοι μεγαλώνουμε μέσα στα παραμύθια.

Στα παραμύθια που μας λένε για να μας προστατέψουν από τη σκληρή αλήθεια.

Όλοι πιστεύουμε πως κάποια στιγμή στη ζωή μας θα γνωρίσουμε την αγάπη, και τότε θα γίνουμε ένα

Eπιείκεια …….. by Aqua Love

 

 

 

Κοίτα με τι κάνω
Κοίτα πως κατάντησα, καθισμένη σαν ινδιάνα εδώ στο πάτωμα
γεμάτη απραξία, αμφιβολία, αχρηστία
Σκιές παντού και καμιά δικιά σου
Πως περνάει ο καιρός και σιωπάμε;
Θέλω τόσο να μιλήσω
έχω να σε πω πολλά και δεν έρχονται οι λέξεις
τα γράμματα χάνονται μέσα σε πικρές μελωδίες
φωνές που ικετεύουν για επιείκεια

Στιχοι Μερος 7ο

Μιλα μου μεσα απο τα αινιγματικα ματια της δευτερης υποστασης σου
ενιωσα το λουλακι πεπλο που τυλιγε το σωμα σου να πνιγει τις σκεψεις και των δυο μας
ξερεις ποσο διαφερεις και μενεις βουβη στις γωνιες τις νυχτας
πισω απο μαυρες αχνοτρεμαμενες σκιες παρακολουθεις το διαβα του χρονου
μεσα σε αλικες στιγμες ανιχνευεις τη θνητη σου παρορμηση
ανακαλυπτεις τα τρωτα σημεια του εαυτου σου και τα κρυβεις
κατω απο δυο ασπρομαυρα φτερα και μεσα στις πτυχες της φλογερης πλευρας σου
Aπο την πρωτη στιγμη που σε ειδα ημουν σιγουρη

Στιχοι …. Μερος 6ο

Ισως κατι να υπαρχει στις κρυφες γωνιες του νου

κατι που δεν μπορουν να δουν

τα σκοτεινιασμενα απο τη θλιψη ματια

Kαθως ταξιδευεις στη γη της φυγης

και οι ασπρομαυρες εικονες περνουν διπλα σου και φευγουν

ξεφευγουν τα αδικημενα συναισθηματα με καθε σου ανασα

H αγνωστη διαδρομη αναμεσα στα αιχμηρα σου απωθημενα

σε εκανε αυτο που εισαι

σου εμαθε, σε αλλαξε, σε θεριεψε

και ετσι με ψυχη αναστατωμενη ορμας

Στιχοι …. Μερος 5ο

Μου ειχες πει σε μια αλλη ζωη σ’αγαπω,
μα αυτο ηταν τοτε…

Στιχοι …. (μερος 4ο)

Τα βραδια μονος ατενιζει

μια ζωη που δικη του δε θυμιζει

δεν κλαει κι ας θελει να ξεσπασει

παραμεινει βουβος

 

η σκεψη πισω ταξιδευει

την ψυχη και το σωμα του παιδευει

μα οσα ψεματα κι αν λεει

νιωθει ακομα μισος

 

Το Πνευμα … by Aqua Love

Η ομίχλη σηκώνεται και το βλέπω πάλι,

ένα χλωμό πνεύμα, ένα φάντασμα που αμείλικτα με στοιχειώνει.

Προσπαθώ να τρέξω αλλά είναι παντού

ένα λευκό σεντόνι οντότητας,

συννεφιάζει το μυαλό μου,

περιτυλίγοντας το δέρμα μου.

Δεν μπορώ να το εξορκίσω γιατί δεν ζητάει να εκπληρώσω πράξη του,

δεν έχει κανένα μέρος να αναπαυτεί, καμία επιθυμία που χρειάζεται να θαφτεί.

Στέκεται εκεί ανά πάσα στιγμή, ακάλεστο,

μια άχορδη μελωδία, μελαγχολική και επικίνδυνα όμορφη.

Στοίχειωνε με.

Στοίχειωνε με.

Αυτή η παράνοια είναι αφόρητη.

Πλάθοντας Αφηρημένα … by Aqua Love

Νυχτερινά κύματα με πάνε για χορό
σ’αυτό το ήσυχο κρεβάτι.