Κάθε φορά που κατεβαίνουμε στο κέντρο της πόλης, αν καταφέρουμε να ξεπεράσουμε το καρκίνωμα της κίνησης, συνειδητοποιούμε πόσες αναμνήσεις παλαιότερων δεκαετιών κρύβουν τα στενά της. Πόση ιστορία τα κτίρια και οι γειτονιές της.
Στην Αθήνα όσα χρόνια και αν ζήσεις, πάντα κάτι νέο θα ανακαλύψεις κρυμμένο, το οποίο λειτουργώντας ως χρονομηχανή θα σε ταξιδέψει σε άλλες εποχές. Και θα σου δώσει την ευκαιρία να αναθεωρήσεις για το κατά πόσο έχεις βαρεθεί την μιζέρια και τη μουντάδα της.
Έτσι είναι και τα παρακάτω ετερόκλητα μαγαζάκια. Ένα ιστορικό καφεκοπτείο, ένα καλτ μαγειρείο, ένα μπαρμπέρικο από άλλη εποχή και πολλά ακόμα. Υπάρχουν εκεί, παραμένουν αγέρωχα στον χρόνο συνεχίζοντας να λειτουργοπυν σε πείσμα των καιρών, απλώς και μόνο για να σου θυμίζουν πόσα μυστικά κρύβει η ιδιαίτερη αυτή πόλη.
Η Ομηρική (Ελληνική) Γλώσσα, αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών. Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική Γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν, μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού.
Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος, έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι ‘εξόδευσαν’, για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την ‘βαπτίσουν’ με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη». Παραδείγματα:
AFTER = Από το ομηρικό αυτάρ= μετά. Ο Όμηρος λέει: ”θα σας διηγηθώ τι έγινε αυτάρ”.
AMEN = λατινικά: amen. Το γνωστό αμήν προέρχεται από το αρχαιότατο ή μήν = αληθώς, (Ιλιάδα Ομήρου Συνέχεια →