Θύμος, κενό και ακρότητες: Θα σφαχτούμε στο τέλος

Lit Maiden

Αποστασιοποιούμαι. Κάνω ένα βήμα πίσω και κοιτάω τα πράγματα αντικειμενικά και ρωτώ, που πάμε ως κοινωνία, ως άνθρωποι;

Αφορμή για αυτά τα ερωτήματα ήταν το χθεσινό κλείσιμο της σελίδας της Χρυσής Αυγής που στεγαζόταν στο WordPress (xryshaygh.wordpress) και πέρα απο τα επιχειρήματα αξιοπρέπειας, τίμηση μνήμης των νεκρών, πολιτισμένης κοινωνίας κτλ,  αναρωτιέται κανείς:

• γιατί οι μεν να λέγονται φασίστες και η χθεσινή πράξη φίμωσης όχι;

• ποιός έχει το δικαίωμα να κρίνει ποιός έχει δικαίωμα στον λόγο και ποιός όχι;

• απο τη στιγμή που μπήκε η Χ.Α. στη Βουλή, το κλείσιμο της σελίδας τους (εφόσον άλλη επίσημη σέλιδα δεν φαίνεται να είχε) αποτελεί λογοκρισία στην ίδια την (φαινομενική) δημοκρατία στην οποία ζούμε;

• που πρέπει μια κοινωνία να πει το «φτάνει, ως εδώ «;

• τι εστί ελευθερία λόγου και έκφρασης;

Αν σήμερα καταδικάζουμε μια πολιτικοποιημένη οργάνωση με νεοναζιστική ροπή, γιατί να μην καταδικάσουμε και το ΚΚΕ για τις σφάγες χιλίαδων κάτα τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου (μη ξεχνάμε πως διοικούσαν έναν ολόκληρο στρατό που ονομαζόταν και Δημοκρατικός απο πάνω – να θυμίσω σκήνες συνοπτικού εκτελεστικού αποσπάσματος που διαδραματίζονταν στα ορεινά χωριά γιατί οι χωριανοί δεν δεχόντουσαν να πολεμήσουν γι’αυτούς;);

Γιατί να είναι αποδεκτό ενα ριζοσπαστικό κίνημα (το ΡΙ στο ΣΥΡΙΖΑ ξεχάσαμε τι σημαίνει;) που εκ φύσεως προτρέπει σε επανάσταση, στην αφαίρεση δικαιωμάτων οπως αναμφισβήτητα επιθημούν και οι νεοναζί; Οι συνιστώσες του Συνασπισμού κατανοεί κανείς τι ευαγγελίζουν; Κατ’αρχάς, ξέρει κάποιος να κατονομάσει τις συνιστώσες και να εξηγήσει την ιδεολογία τους;

Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι η έλλειψη λογικής, ακεραιότητας  και δικαιοσύνης. Η χάβρα των πολιτικών έχει αφήσει ένα μεγάλο κενό που έρχονται και το γεμίζουν νέοι σωτήρες,

Κρασί: η πιο σίγουρη επένδυση μετά τον χρυσό

Την ώρα που η οικονομική κρίση παίρνει παγκόσμιες και ανεξέλεγκτες διαστάσεις, οι πάντες αναζητούν τις πιο ασφαλείς επενδύσεις και πλέον στρέφονται και σε εναλλακτικούς τομείς.

Έτσι μετά τον χρυσό (η τιμή του οποίου έχει πλέον εκτοξευτεί σε κοσμο-ιστορικά επίπεδα) και το ελβετικό φράγκο (που συνεχίζει την ανοδική κούρσα στα διεθνή χρηματιστήρια) οι επενδυτές κλείνουν το μάτι και στο κρασί.

Μάλιστα πρόσφατα δημοσιεύματα του διεθνούς οικονομικού τύπου αλλά και εφημερίδων όπως η βρετανική Guardian εξηγούν ότι η τοποθέτηση ποσών σε αγορά κρασιού με την προοπτική μελλοντικών εσόδων είναι μια από τις πιο ασφαλείς επενδύσεις που μολονότι ακόμα βρίσκεται σε εμβρυακό στάδιο κερδίζει συνεχώς έδαφος στις προτιμήσεις των επενδυτών.