
Το παρεξηγημένο θαύμα του DNA και ο θάνατος ενός δόγματος

Η κυβέρνηση, όπως αποδεικνύεται, όχι μόνο δεν έχει ούτε για μια στιγμή εγκαταλείψει ή μετριάσει το σουξέ στόρι, όπως θα ανέμενε κανείς μετά από τα αλλεπάλληλα χτυπήματα που αυτό έχει δεχθεί, αλλά ίσα-ίσα που επιμένει στοχευμένα να το θάλπει στον κόρφο της σαν μονάκριβο παιδί της.
Πράγματι, αυτή το έφερε στον κόσμο: από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε είχε αποδυθεί σε ολομέτωπη προσπάθεια να δημιουργήσει μια τεχνητή εικόνα για την Οικονομία, με στόχο να ικανοποιούνται οι όροι των δανειστών με κάθε κόστος, και να εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση από το πρόγραμμα, ενώ στο μεταξύ η ίδια θα μακροημέρευε.
Τούτη ήταν εν ολίγοις η οικονομική πολιτική της. Όποιος διενοείτο να αμφισβητήσει τα αποτελέσματά της αναγορευόταν σε εθνικό υπονομευτή, μισούσε αυτόν τον τόπο, δεν ήθελε να επιτύχει η Ελλάδα, άφριζε και τέτοια, αν θυμάστε…
Όπως λέμε καμιά φορά για γονείς πονεμένους, το ανέστησε στην κυριολεξία η κυβέρνηση αυτό το σουξέ-βλαστάρι της· πολλές φορές. Ας χρειάστηκαν κατά…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 442 επιπλέον λέξεις
Γράφει η ΣΟΦΗ
Όλοι έχουν κάνει κι εξακολουθούν να κάνουν τα πάντα για να φοβηθώ … Να φοβηθώ την χρεοκοπία… να φοβηθώ τον –κατά μερικούς- κατακλυσμό της 21ης Δεκεμβρίου όπου τελειώνει το ημερολόγιο των Μάγιας.. να φοβηθώ την πολιτική αναταραχή και δήθεν έλλειψη σταθερότητας στη χώρα που θα οδηγήσει δήθεν στην καταστροφή.. να φοβηθώ την επαλήθευση των διαφόρων προφητειών ή των σχεδίων των όποιων υποστηρικτών της Νέας Τάξης Πραγμάτων.. να φοβηθώ την επιστροφή στη δραχμή και την έξοδο από την ευρωζώνη.. να φοβηθώ.. να φοβηθώ.. να φοβηθώ τόσο πολύ που ότι και να μου σερβίρουν να πω κι ευχαριστώ.. Συνέχεια
γραφει ο αρισταρχος
Μήπως έφτασε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι κρύβουμε στα βρακιά μας; Και δεν εννοώ τα οπίσθια, αυτά τα έμαθαν οι φίλοι μας δανειστές με όλες τις λεπτομέρειες. Να δούμε τι έχουμε, μήπως και νιώσουμε λίγο άντρες με τις Ελληνογκομενάρες δίπλα μας και σταματήσουμε το παρακαλετό και το σκύψιμο.
Πάντα ήμασταν λαός που σκεπτόμασταν με το πνεύμα που μας μοίρασε πλούσια το DNA της φυλής και η περιούσια πέτρα που πάνω της κατοικούμε. Κι ας μας το χαλάνε λίγο μ’ αυτά τα chemtrails που μας ραντίζουν δήθεν για την προστασία του πλανήτη. Η κουτοπονηριά και η οσφυοκαμψία ήταν το τίμημα για τα τετρακόσια χρόνια συμβίωσης με αγάδες, ντερβισάδες, πασάδες και εξωμότες. Πληρώσαμε/νουμε και θα πληρώνουμε, και μάλιστα πολύ ακριβά τον χαμό από την άλωση του 1453.
Με κουτοπονηριά και ζητιανιά το μόνο που θα καταφέρουμε είναι η πληρωμή σε είδος να πάρει στροφή για εξεζητημένα πράγματα. Άκου, το χρέος θα πάει στα ίδια επίπεδα του 2009, πότε; Το 2022! Και η επιμήκυνση των δύο ετών που ζητάμε θα το στείλει πολλά χρόνια πίσω. Συνέχεια