Τι κάνουμε; Πρόταση για την έξοδο από την κρίση

Ο Χαρίλαος Τρικούπης και ο Θεόδωρος Δηληγιάννης

Στην ελληνική πολιτική σκηνή του τέλους του 19ου αιώνα, ο Θεόδωρος Δηληγιάννης, αρχηγός του τότε Εθνικού κόμματος, απόγονος κοτζαμπάσηδων και κλασικός εκπρόσωπος της πολιτικής φαυλότητας, αντιπολιτευόταν με πάθος το μεγάλο πολιτικό ηγέτη Χαρίλαο Τρικούπη. Όταν ο τελευταίος, ο οποίος το 1893 υποχρεώθηκε να πει το ιστορικό «δυστυχώς επτωχεύσαμεν», τον ρώτησε «τελικά, ποια είναι η δική σας πολιτική κύριε Δηληγιάννη», εκείνος του απάντησε : « Η πολιτική μου είναι ακριβώς η αντίθετη της ιδικής σας κύριε Τρικούπη»!

Ο οξύς καταγγελτικός λόγος, η αντίθεση στη θέση χωρίς θέση, υπήρξε πάντοτε γνωστό υποπροϊόν του πολιτικού λαϊκισμού και της ανευθυνότητας. Η έλλειψη πολιτικής πλατφόρμας, η αοριστολογία, η αντιφατικότητα, είναι συχνό φαινόμενο, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων και μάλιστα σε χώρες με έντονο κοινωνικό παρορμητισμό και ευκολοπιστία όπως η δική μας. Βολεύει την πολιτική πατρονία και ανακολουθία πονηρών πολιτευτών που οσφυοκάμπτουν πρόθυμα στους ισχυρούς της παραεξουσίας, εγχώριας και διεθνούς. Οφείλεται επιπλέον σε σύγχυση ιδεών, πείσματος, ανεπάρκεια γνώσεων, πείρας και πολιτικού οράματος.  Στην εκ του πονηρού στάση, να μην γίνονται

Our friends from Goldman Sachs…

PE Sanchez

Mario Monti, Lucas Papademos and Mario Draghi have something in common: they have all worked for the American investment bank. This is not a coincidence, but evidence of a strategy to exert influence that has perhaps already reached its limits.

Marc Roche

Serious and competent, they weigh up the pros and cons and study all of the documents before giving an opinion. They have a fondness for economics, but these luminaries who enter into the temple only after a long and meticulous recruitment process prefer to remain discreet.

Collectively they form an entity that is part pressure group, part fraternal association for the collection of information, and part mutual aid network. They are the craftsmen, masters and grandmasters whose mission is «to spread the truth acquired in the lodge to the rest of the world.»

According to its detractors, the European network of influence woven by American bank Goldman Sachs (GS) functions like a freemasonry. To diverse degrees, the new European Central Bank President, Mario Draghi, the newly designated Prime Minister of Italy, Mario Monti, and the freshly appointed Greek Prime Minister Lucas Papademos are totemic figures in this carefully constructed web.

Economist: «Η καταστροφή μπορεί να είναι καλό πράγμα»

Mπορεί η επιδείνωση της κρίσης χρέους να είναι καλό πράγμα; Έτσι ισχυρίζεται σε δημοσίευμά του το βρετανικό περιοδικό Economist, επικαλούμενο δηλώσεις βετεράνων των αγορών που ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται πως οι αγορές πρέπει να εντείνουν τις πιέσεις προς τη ζώνη του ευρώ συνολικά, προκειμένου να ληφθεί μια πολιτική απόφαση.

Will the euro be destroyed by ideologues?

An end to the Eurozone would mean a wave of bank collapses and a recession that would affect the world for a decade.

If the European Central Bank does not write down debt in countries like Greece and Italy, it could result in a double-dip recession in the eurozone that spills over into the rest of the world [GALLO/GETTY]

We could be living through the last days of the euro. That is not a happy thought. While there were many negative aspects to the rules governing the European Central Bank (ECB) and the eurozone economies, no one can want to see the economic chaos that will almost certainly follow the collapse of the euro.

There will likely be a wave of bank collapses as banks are forced to write down much of the debt they hold in Italy, Ireland and other heavily indebted countries. This would bring about another Lehman-type situation where finance freezes up. Banks would stop lending to each other and even healthy businesses would find it difficult to obtain credit.

Gold Set to Rise as Italy Falls

 

Kurt Nimmo
Infowars.com
July 11, 2011

Gold is expected to rise today in Asian trade after EU boss Herman Van Rompuy called for an emergency meeting of top dogs to deal with the prospect of the EU’s third largest member falling victim to the spreading debt crisis.

 

 

 

Greece must restructure its debt or face a messy default By George Irvin, Special to CNN

STORY HIGHLIGHTS

• Greece is due to repay over half of its outstanding €330 billion in debt by 2015
• Irvin: More austerity will cause GDP to contract even faster
• Greece must insist on a sensible restructuring, says Irvin

Editor’s note: George Irvin is Professorial Research Fellow at the University of London’s School of Oriental and African Studies (SOAS). He is author of Regaining Europe: an economic agenda for the 21st Century, London: Federal Trust, 2007.

(CNN) –– The question of whether Greece should restructure its debt has acquired a rhetorical ring — the country has few options left. Greece is due to repay over half of its outstanding €330 billion in debt by 2015 — that compares to its earnings (gross domestic product) of just €210 billion a year in 2011, with an economy which is contracting and a workforce which is going on strike.

Furthermore, for Greece to return to a sustainable path given current market interest rates would mean doubling taxes or cutting government spending by 75%, so the country is being supported by its eurozone peers and the International Monetary Fund, because the numbers don’t stack up.

Πλατείες Ταχρίρ στα Βαλκάνια διαβλέπουν οι Γερμανοί

Πλατείες Ταχρίρ στα Βαλκάνια

διαβλέπουν

οι Γερμανοί

«Πότε θα ακολουθήσει η πρώτη χώρα των Βαλκανίων το παράδειγμα των Τυνησίων και των Αιγυπτίων;» αναρωτιόταν τη Δευτέρα η Frankfurter Allgemeine. Αν λάβει κανείς υπόψη του σοβαρά το άρθρο αυτό, το ζήτημα για τους Γερμανούς δεν είναι το αν, αλλά μόνο το πότε θα γίνει «της Αιγύπτου» και στα Βαλκάνια!

Tου Γιώργου Δελαστίκ

Σοκ προκαλούσε τη Δευτέρα η πρώτη σελίδα της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine. «Πότε θα ακολουθήσει η πρώτη χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης το παράδειγμα των Τυνησίων και των Αιγυπτίων;» αναρωτιόταν ο υπότιτλος βαρυσήμαντης πρωτοσέλιδης ανάλυσης της συντηρητικής, αλλά σοβαρής εφημερίδας. «ΝA Ευρώπη» είναι η… κωδική ονομασία που χρησιμοποιούν στην Ε.Ε. για να μην υποχρεώνονται ούτε καν να προφέρουν το… απεχθές γι’ αυτούς όνομα «Βαλκάνια».Αν λάβει κανείς υπόψη του σοβαρά το άρθρο αυτό, το ζήτημα για τους Γερμανούς δεν είναι το αν, αλλά μόνο το πότε θα γίνει «της Αιγύπτου» και στα Βαλκάνια! «Από την υπομονή των πολιτών εξαρτάται πόσο θα διαρκέσει μέχρις ότου η πρώτη νοτιοανατολική χώρα θα στραφεί προς τον τυνησιακό δρόμο», καταλήγει χαρακτηριστικά το επίμαχο άρθρο.

«Δεν άλλαξε τίποτα»
Η γερμανική εφημερίδα εμφανίζεται εντελώς απογοητευμένη από την εξέλιξη των βαλκανικών χωρών. Η εικόνα που ζωγραφίζει είναι ζοφερή: «Η κοινωνία των πολιτών αποδυναμώνεται, οι διαφωνούντες και οι διανοούμενοι έχουν εγκαταλείψει την πολιτική σκηνή. Μεγαλώνει διαρκώς το χάσμα ανάμεσα στα κόμματα και στους πολίτες, οι οποίοι υποφέρουν από τη διαφθορά, την κατάχρηση εξουσίας και την ανασφάλεια περί δικαίου», γράφει η Frankfurter Allgemeine και επιτίθεται εναντίον των πολιτικών ηγεσιών των βαλκανικών χωρών με ιδιαίτερη σφοδρότητα, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων: «Σε αυτές τις χώρες η Ε.Ε. έχει να κάνει κυρίως με μια τάξη πολιτικών, η οποία είναι όπως είναι. Είναι μη ρεαλιστικό να περιμένει κανείς από αυτή την τάξη να αλλάξει το σύστημα, από το οποίο αποκομίζει κέρδη». Η εφημερίδα αναζητεί τις δομικές αδυναμίες των συστημάτων των βαλκανικών χωρών, στις οποίες πάντως εμφανώς δεν συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα, καθώς αναφέρεται στις χώρες που έζησαν υπό καθεστώς «υπαρκτού σοσιαλισμού» αυτοτελώς ή προέκυψαν από τη διάλυση της «σοσιαλιστικής» Γιουγκοσλαβίας.