Λυπάμαι που θα σας χαλάσω την αγιογραφία ενός πολιτικού, μα μετά απο το ξέσπασμα λατρείας προς τον συγχωρεμένο κ. Μαντέλα (χάσαμε έναν ήρωα σήμερα/ ήταν ένας πραγματικός ηγέτης/ η δύναμη του καλού στον κόσμο τούτο) , αισθάνθηκα την ανάγκη να αναφέρω 3 λέξεις ….
Το να αφιερώνεις τη ζωή σου απέναντι στο αισχρό καθεστώς του Απαρτχάιντ είναι αξιοθαύμαστο.
Το να δημιουργήσεις μαζί με άλλους το στρατιωτικό σκέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου που διοργάνωνε βομβιστικές επιθέσεις και έσπερνε νάρκες κατά τεθωρακισμένων σε επαρχιακούς δρόμους στο Βόρειο Τρανσβάαλ απο το 1985 ως το 1987 (σχέδιο που στην τελική εγκατελείψαν εξαιτίας του υψηλού ποσοστού θυμάτων – απλοί πολίτες – που ήταν έγχρωμοι εργάτες) δεν είναι αξιοθαύμαστο. Λεγεταί τρομοκρατία, όσο και να μιλάς για την δικαίωση μιας επανάστασης κατά της κατάφορης αδικίας του Απαρτχάιντ. Συνέχεια →