Εμείς και στους θεούς ορθοί μιλούμε!

γραφει ο αρισταρχος

Έτσι κι αποτολμήσεις να ξεναγηθείς στον κόσμο του διαδυκτίου να ξέρεις πως πρέπει να αφήσεις να πετάξουν οι Πήγασοι της φαντασίες σου και να καλπάσουν πάνω από αλήθειες, ψέματα και τρολιές, ασχήμιες και ομορφιές. Και ναι, δεν μπορούν σαν περιστέρια να σου φέρουν κλαδί ελιάς αλλά, σαν Πήγασοι θα βρουν τον Βελερεφόντη τους και θα σε ταξιδέψουν όπου θέλεις, απαλλαγμένος από επικίνδυνες Χίμαιρες. Χιλιάδες, αμέτρητα blogs για κάθε γούστο και πάσα επιθυμία. Αρκεί να γράψεις τι ζητάς, τι ψάχνεις.

Και κει στο πληκτρολόγιο χορεύουν τα δάχτυλά μου πάνω από πλήκτρα με την ένδειξη Ε-Λ-Λ-Α-Σ. Πριν προλάβω να πατήσω enter μούρχεται από την μηχανή αναζήτησης η πληροφορία και γεμίζει η οθόνη μπλε-άσπρο. Παίρνω βαθιά ανάσα και κλείνω τα μάτια. Αμέσως φουσκώνουν τα πνευμόνια μου ιώδιο και ρίγανη, θυμάρι και μέντα. Φως και ουράνια μουσική, ελιά και πεύκο. Κι αν κατάφερνα να διώξω αυτό το βάρος από το στομάχι μου νομίζω πως θα ζούσα ατέλειωτους αιώνες περνώντας το DNA μου από γενιά σε γενιά πάνω σε μια απαράλλακτη διαδοχή χωρίς αλλαγή τοπίου. Το ίδιο ντεκόρ να αυτοεναλλάσεται απλά με τις ορέξεις των εποχών και πάντα με μαγευτικό αποτέλεσμα.