μέλλον
Χρυσές business για τις (δώδεκα) εταιρίες ενοικίασης σκλάβων
Την ώρα που η ανεργία έχει εκτοξευθεί στο 28% και, όπως συμφωνούν οι περισσότεροι οικονομολόγοι (αριστεροί και δεξιοί), το καθεστώς υψηλής ανεργίας θα διατηρηθεί τα επόμενα πέντε με 10 χρόνια, υπάρχουν εταιρίες που κάνουν χρυσές δουλειές.
Μεσολαβούν μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου και «καλύπτουν» την ανάγκη που έχει ο εργαζόμενος να εργαστεί και του εργοδότη να βρει το καλύτερο εργατικό δυναμικό με την καλύτερη τιμή. Το φαινόμενο αποκτάει μαζικότητα όσο αυξάνεται η ανεργία και επεκτείνονται οι ευέλικτες μορφές εργασίας, που οδηγούν υπό τις παρούσες συνθήκες και σε μισθούς πείνας, σε βραχυχρόνιες και χωρίς αποζημίωση εργασιακές συμβάσεις.
Οι εταιρίες που κάνουν αυτήν τη δουλειά είναι οι περίφημες εταιρίες ενοικίασης εργαζομένων ή Εταιρίες Προσωρινής Απασχόλησης (ΕΠΑ), όπως ονομάζονται. Ο τζίρος τους ήδη έχει φθάσει τα 100.000.000 ευρώ, ενώ αναμένεται να διπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια, όσο θα διαρκέσει η μετάβαση σε μια πιο σταθερή μορφή εργασίας. Έως τώρα οι ΕΠΑ που έχουν πάρει άδεια λειτουργίας από το υπουργείο Εργασίας είναι 12, ενώ στην περίπτωση που «ανοίξουν οι δουλειές» με το Δημόσιο, τότε μπορεί να δεκαπλασιαστούν, παρατηρούν ειδικοί της αγοράς.
O Joker, o Percy Jackson και οι δραχμές
Υπάρχει μια άποψη που λέει ότι η βιομηχανία του κινηματογράφου πολλές φορές αποτελεί το καλύτερο «εργαλείο» προκειμένου να περάσει το «σύστημα» αυτό που θα συμβεί στο μέλλον.
Έτσι σε προηγούμενα χρόνια έχουμε δει τις ταμπλέτες, που σήμερα έχουν γίνει ένα με την ζωή μας, να περνούν μέσα από τις οθόνες του σινεμά στα χέρια δημοφιλών πρωταγωνιστών, ενώ παρομοίως έχουμε δει να κάνει το «ντεμπούτο» της η κινητή τηλεφωνία, το ίντερνετ και πολλές ακόμη ευκολίες του σήμερα που τότε φάνταζαν ως επιστημονική φαντασία.
Έτσι λοιπόν ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο βασικός ήρωας στην Συνέχεια
Η Πόλις Εάλω… Το μέλλον μας Εάλω…
Επέτειος άλωσης της Κωνσταντινούπολις σήμερα!..Και ολόκληρος ο Ελληνισμός οφείλει να αναπολεί και να βιώνει τις άφθαρτες στιγμές του βυζαντινού μεγαλείου. Να ανεβαίνει στις απρόσιτες κορυφές αυτού του “μεγαλείου”, που υψώνεται σαν γιγάντιος βράχος, και να θεάται πίσω όλο το ιστορικό του παρελθόν: από τα πανάρχαια βάθη του, το βυζαντινό κλέος του έως τις σύγχρονες, γεμάτες οδύνη και οιμωγή, ώρες του σπαραγμού του
Εκεί επάνω, στης ιστορίας το αγνάντεμα, γίνεται ο θάνατος σπόρος ζωής, ζωής και ανατροπής όσων βιώνουμε ως έθνος. Η οργή των νεκρών και των πεθαμένων η μνήμη, βάτος φλεγόμενη, αλλά και καιγόμενη. Ετσι ο Ελληνισμός βεβαιώνει την ιστορική του ύπαρξη και κραταιώνει την εθνική του αυτοσυνειδησία. Συνειδητοποιεί εκείνες τις δυνάμεις που μέσα στη μακραίωνη ιστορική μας πορεία και τους κατακλυσμούς της, μας βοήθησαν ώστε οι ίδιοι να μην απολεσθούμε ως λαός.
Στις 29 Μαίου του 1453 εάλω η Πόλις. Και το σωτήριο έτος 2013 εάλω η Ελλάς. Εάλω το μέλλον μας!. Ενώ επάνω στις ασυμφιλίωτες με τη μοίρα κορυφές του βυζαντινού μεγαλείου εξενοδοχείτο για αιώνες το αδάμαστο ελληνικό πνεύμα, απτόητο από τον κατακλυσμιαίο χειμώνα της ιστορίας, κάτω στους πρόποδές του σήμερα, απλώνεται η κοιλάδα των γόων της Ελλάδας που χειμάζεται!..
Η ιστορία αν ήταν απαύγμασμα κάποιας λογικής επήρειας των ανθρώπων θα είχε άλλη εξέλιξη. Τις εξελίξεις προσπαθεί ο άνθρωπος εκ των υστέρων να τις δικαιολογεί ή να τις εξηγεί, αλλά δεν φαίνεται ότι έχει αποδώσει το βαθύτερο νόημα αυτής της διαδικασίας, που εκπηγάζει από κατηγορίες αιτιών, άλλων γνωστών και άλλων αγνώστων. Τα στοιχεία της ιστορικής μας πορείας είναι κατά κύριο λόγο οι βουλήσεις των πολιτών. Οπως συμβαίνει στη θεωρία της εξέλιξης, όμοια παρατηρούμε ότι σε δύσκολες Συνέχεια
Quo vadis Europa?
Γράφει ο Θεόδωρος Κουτρούκης
Εν αρχή ην το αντιγερμανικό αίσθημα που βαίνει αυξανόμενο, κυρίως στις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Οι λαοί θεωρούν την γερμανική κυβέρνηση (και τους πολιτικούς συμμάχους της) εν πολλοίς υπεύθυνη για την τιμωρητική επιβολή μέτρων δημοσιονομικής πειθαρχίας και εισοδηματικής λιτότητας, κι αυτό δεν είναι καθόλου καλός οιωνός για τις προοπτικές της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Αβέβαιο φαντάζει και το μέλλον της ευρωζώνης. Η εμμονή σε ένα κοινό νόμισμα δίχως υπερκείμενη κρατική υποστήριξη προκαλεί διχασμό και διογκώνει τον ευρωσκεπτικισμό.
Στον ευρωπαϊκό ορίζοντα αχνοφαίνεται πλέον το λυκόφως του οράματος της Ε.Ε. και της ατελούς ΟΝΕ σε μια ακέφαλη Ευρώπη με γκρίζες ηγεσίες.
Δείτε την αρχική δημοσίευση 308 επιπλέον λέξεις
Ποιο θα είναι το πρώτο κράτος που θα διαλύσει την Ευρωζώνη;
Όταν τις παραμονές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Γερμανία του Γ΄ Ραϊχ καταλάμβανε τα ευρωπαϊκά κράτη το ένα μετά το άλλο, κανένα άλλο κράτος δεν αντιδρούσε, θεωρώντας ότι δεν το αφορούν οι διαφορές της Γερμανίας με τους γείτονές του.
Σήμερα συμβαίνει ακριβώς το ίδιο. Ενώ η Γερμανία του Δ΄ Ράίχ χρεοκοπεί και θέτει υπό την κυριαρχία της τα ευρωπαϊκά κράτη το ένα μετά το άλλο (Ελλάδα, Κύπρο κ.λ.π.), εντούτοις τα υπόλοιπα κράτη δεν αντιδρούν, θεωρώντας ότι αυτά είναι οικονομικά ασφαλή και δεν τα αφορά το θέμα. Πολύ γρήγορα όμως θα αντιληφθούν που ακριβώς έχουν μπλέξει, αλλά θα είναι αργά. Θα έχουν καταντήσει σαν την Ελλάδα ή την Κύπρο. Ήδη Συνέχεια
Δεν βαρέθηκες φίλε μου να ελπίζεις να ζήσεις μέσα σε μια σάπια δημοκρατία;
γράφει ο Άκης Kουστουλίδης
Έχει καιρό τώρα που έριξα τον εαυτό μου στην πραγματικότητα που μας παρουσιάζουν οι πολιτικοί μαζί με τα κανάλια.
Προσπάθησα να γίνω στην φαντασία μου ένας πολίτης νόμιμος και έγινα ένας αριθμός.
Προσπάθησα να φανταστώ την ζωή μέσα από την δική τους προτεινόμενη δημοκρατία και ένιωσα δούλος.
Προσπάθησα να κατανοήσω την γλώσσα τους μα είδα ψέμα τυλιγμένο από άπειρες όμορφες λέξεις των προγόνων μου .
Προσπάθησα να σχεδιάσω τον επαγγελματικό μου μέλλον μέσα στην δική τους αγορά και βρέθηκα σε ένα κελί για φοροφυγάδες.
Προσπάθησα να φανταστώ την οικογένειά μου μέσα στα πρότυπα της κοινωνίας που μας λανσάρουν κάθε μέρα και είδα παιδιά πεινασμένα με δάκρυα στα μάτια.
Προσπάθησα να φανταστώ την Ελλάδα δημοκρατικά ελεύθερη μα είδα μοναχά τυράννους.
Προσπάθησα να πιστέψω στην ελπίδα για έναν καλύτερο μέλλον μα έχασα την πίστη μου για λευτεριά.
Και στο τέλος της φαντασίας μου υπήρχε μόνο θάνατος. Συνέχεια
Ο λαός έχει αποφανθεί για το μέλλον του
ΦΤΕΡΝΙΖΕΤΑΙ ένας και λέει: «Πες μου ένα νούμερο». Κι αμέσως έρχεται η απάντηση: «Αδωνις Γεωργιάδης».
Ολα τα νούμερα βέβαια δεν είναι ίδια. Ο Αδωνις στην προκειμένη περίπτωση δεν ξεφύτρωσε μόνος του. Δεν κάνει σόλο καριέρα, όπως λέγεται για τους καλλιτέχνες. Απολαμβάνει της εμπιστοσύνης και της εκτίμησης του ελληνικού λαού.
Τον Κάτμαν, τον Ταμπάκη και τους λοιπούς τους είχε ανακαλύψει η Αννίτα Πάνια. Τον Μίστερ Μπούτια η Βίκυ Μιχαλονάκου.
Τον Αδωνι τον έστειλε στη Βουλή και κατ’ επέκταση στην τηλεόραση ο ελληνικός λαός. Δεν εκφράζει τον εαυτό του όταν περιφέρεται από κανάλι σε κανάλι ο Αδωνις. Εκφράζει τις χιλιάδες των ψηφοφόρων του. Ετσι πάει. Αλλοι μπορεί να τον δείχνουν με τα πέντε δάχτυλα, άλλοι όμως τον καμαρώνουν.
Αυτό είναι άλλωστε το μεγαλείο της Δημοκρατίας. Ο λαός να επιλέγει. Για τα πάντα: για την κυβέρνηση, για την αντιπολίτευση, για τους συνδικαλιστές. Που έβγαλαν χθες το μεροκάματο με μια ακόμη απεργία.
Ετσι πάει:…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 348 επιπλέον λέξεις