Απλές απορίες από έναν αγανακτισμένο πολίτη

Στη ζωή μου δούλεψα πολύ και πάντοτε προσπαθούσα για την ευημερία της οικογένειας μου και την αξιοπρέπεια της πατρίδας μου. Εδώ και μια 5ετία έχω χάσει τα πάντα – πιστεύω δεν είμαι ο μόνος – και πίστευα ότι ο καιρός θα λειτουργούσε εποικοδομητικά προς γνώση και συμμόρφωση, καθότι όλοι μας γνωρίζουμε ποιοι έφεραν την Ελλάδα & τους πολίτες της σ αυτήν την κατάσταση …..

Έφτασαν οι πολυπόθητες εκλογές και ειλικρινά σας λέω ότι απογοητεύτηκα …. Και δεν απογοητεύτηκα τόσο από αυτούς που λόγω συμπάθειας, άγνοιας ή συμφέροντος τάχθηκαν με τους δοσίλογους της χώρας, όσο από τα κόμματα ή κινήματα που κατ επίφαση αντιπολιτεύονται το κυβερνητικό σχήμα ….

Προσοχή στο τυράκι!

   Το τυράκι το προεκλογικό έχει πολλές όψεις.
Μπορεί να έχει την όψη της υπόσχεσης.
Ή της απειλής.
Ακόμη και την  γνώριμη όψη του εκφοβισμού: »μπουουου!..αποσταθεροποίηση!»
Αυτές όλες όμως είναι όψεις γνωστές και…..
ορατές πιά από μεγάλη μερίδα του λαού, που έτσι αποφεύγει την φάκα!

Μιά πολύ πιό ύπουλη μορφή και άρα και πιό επικίνδυνη είναι το τυράκι-απογοήτευση.
Είναι αυτό το τυράκι που σου βάζουν για να πιστέψεις ότι όσο κι αν παλέψεις, ό,τι και να κάνεις δεν αλλάζει τίποτα!

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ: Πρωτοετής Ιατρικής συγκλονίζει – Τι μου συνέβη όταν έφτασα στη Σχολή μου

Όλα ξεκίνησαν με τη χαρά των αποτελεσμάτων την ημέρα της εισαγωγής στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας. Οι γονείς μου χαρούμενοι, περήφανοι, έχοντας δώσει κόπους και χρήματα σε όλο αυτό το σύστημα της παραπαιδείας ένιωθαν και τη δική τους προσπάθεια, την παράλληλη στη δική μου να δικαιώνεται. Όσο για εμένα; Στα σύννεφα!, γράφει ανώνυμα πρωτοετής της Ιατρικής στο protagon.gr.

To σοκαριστικό άρθρο της φοιτήτριας έχει τίτλο «Ανοίξτε μου την πόρτα για τη ζωή μου»:

Spiegel: Διαρροή εγκεφάλων. Η καλύτερη μαθήτρια της Ελλάδας θα σπουδάσει στη Γερμανία

Χαρακτηρίζοντας τη 17χρονη Αλεξία Παπαϊωάννου ως «το καμάρι της Ελλάδας», το περιοδικό Spiegel φιλοξενεί εκτενές αφιέρωμα στην «πρώτη» των πανελληνίων εξετάσεων που θα συνεχίσει τις σπουδές της στη Γερμανία.

Στο άρθρο του γερμανικού περιοδικού, ο συντάκτης επισημαίνει ότι οι φοιτητές που θέλουν να σπουδάσουν στην Ελλάδα δεν μπορούν να χαλαρώσουν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, καθώς οι αιτήσεις στα πανεπιστήμια για αυτούς ενέχουν την προοπτική της απογοήτευσης.

«Ο αριθμός των θέσεων σε σχολές όπως η Νομική και η Ιατρική είναι πολύ μικρός παρά το γεγονός ότι οι

“Σύντομα”…

Γράφει ο ΙΩΑΝΝΗΣ

Διαβάζω σε blogs και σε διάφορα sites άρθρα αλλά και σχόλια περί της κατάστασης στην Ελλάδα.

Και η πλειοψηφία αρθρογράφων και σχολιαστών  εδώ και αρκετό καιρό, χρησιμοποιεί τη λέξη «σύντομα».

Όλοι βλέπουν να επιβεβαιώνονται “σύντομα”.

Γράφει κάποιος « έρχονται κρεμάλες…σύντομα».

Ο άλλος « α ρε λαμόγια θα πληρώσετε…σύντομα».

Κάπου αλλού διαβάζω «δεν θα σας χωράει ο τόπος…σύντομα!»

Το χθες που υπάρχει σε κάθε γενιά

Η περίοδος προσφέρεται για στοχαστικό επαναπροσδιορισμό: Κοιτάζοντας μέσα μας αλλά και πίσω είναι η πιο χρήσιμη πιθανότατα άσκηση δημιουργίας για να μπορέσουμε να δούμε μακριά και μπροστά. Πέρα από την κρίση, την εθνική, ηθική αλλά και απολύτως εξατομικευμένη.

Η Ελλάδα μετά την κρίση λοιπόν, είναι το φυσικό sequel της χρονιάς της μεγάλης και σύνθετης εθνικής μελαγχολίας που πέρασε. Μόνο που, η Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς. Δεν είναι μόνο η πολιτική ηγεσία που πάσχει… Δεν είναι μόνο η έλλειψη…ηγεσίας και έμπνευσης σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Το βασικό πρόβλημα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Όχι μοιρολατρικά ή με διάθεση ενδοσκόπησης. Αλλά επειδή από εμάς ξεκινούν και σε εμάς καταλήγουν όλα.

Η δική μας απογοήτευση συνέβαλε στο να μπολιαστούν τα ενεργά κύτταρα του έθνους με συλλογική μελαγχολία.

Η δική μας ανοχή οδήγησε σε μια πολιτική ηγεσία πολύ πιο ανώριμη, αλλά διόλου αθώα, σε σχέση με