Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «Die Welt», όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, ο επικεφαλής της γερμανικής ένωσης μικρομεσαίων επιχειρήσεων Μάριο Όχοφεν, προτείνει κάτι πραγματικά πρωτόγνωρο! Να κυκλοφορεί στην Ελλάδα η δραχμή, παράλληλα με το ευρώ! Συνέχεια
Mπορεί η επιδείνωση της κρίσης χρέους να είναι καλό πράγμα; Έτσι ισχυρίζεται σε δημοσίευμά του το βρετανικό περιοδικό Economist, επικαλούμενο δηλώσεις βετεράνων των αγορών που ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίζονται πως οι αγορές πρέπει να εντείνουν τις πιέσεις προς τη ζώνη του ευρώ συνολικά, προκειμένου να ληφθεί μια πολιτική απόφαση. Συνέχεια
Το ρευστό οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον στις περισσότερες χώρες- μέλη της Ευρωζώνης εντείνουν τις ανησυχίες για την “επόμενη μέρα”. Τα χρηματιστήρια, διεθνώς, δέχονται… |
||
αφόρητες πιέσεις, οι κυβερνήσεις εμφανίζονται αδύναμε να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της εποχής, και οι ηγέτες της Ε.Ε., κυρίως η Άνγκελα Μέρκελ και ο Νικολά Σαρκοζί, δυσκολεύονται να συμφωνήσουν ακόμη και στα αυτονόητα. Συνέχεια |
||
 |
If the European Central Bank does not write down debt in countries like Greece and Italy, it could result in a double-dip recession in the eurozone that spills over into the rest of the world [GALLO/GETTY]
|
We could be living through the last days of the euro. That is not a happy thought. While there were many negative aspects to the rules governing the European Central Bank (ECB) and the eurozone economies, no one can want to see the economic chaos that will almost certainly follow the collapse of the euro.
There will likely be a wave of bank collapses as banks are forced to write down much of the debt they hold in Italy, Ireland and other heavily indebted countries. This would bring about another Lehman-type situation where finance freezes up. Banks would stop lending to each other and even healthy businesses would find it difficult to obtain credit. Συνέχεια
Kurt Nimmo
Infowars.com
July 11, 2011
Gold is expected to rise today in Asian trade after EU boss Herman Van Rompuy called for an emergency meeting of top dogs to deal with the prospect of the EU’s third largest member falling victim to the spreading debt crisis.
The Greek parliament’s austerity vote accomplished one thing. It advanced the possibility of a deal that will pump enough cash in the direction of Athens for the country to pay off its creditors. Here’s what it will not do:
Editor’s note: George Irvin is Professorial Research Fellow at the University of London’s School of Oriental and African Studies (SOAS). He is author of Regaining Europe: an economic agenda for the 21st Century, London: Federal Trust, 2007.
17/6/2010. Ο Βουλευτής Πάνος Καμμένος καταθέτει επερώτηση στην βουλή προκειμένου ο υπουργός οικονομικών να αποκαλύψει το περιεχόμενο των συζητήσεων κατά την συμμετοχή του στην λέσχη των φασισταριών.
14/6/2011: Ισπανός ερευνητής αποκαλύπτει το περιεχόμενο της φετεινής σύσκεψης με κάποιες αναδρομές στην περυσινή. Διαβάστε το κείμενο που αφορά την Ελλάδα και κρίνετε εάν ο κύριος Παπακωνσταντίνου μπορεί να κάτσει έστω και μία ημέρα στον υπουργικό θώκο.
For much of his first term in office, Prime Minister Recep Tayyip Erdoğan pursued a balancing act: He sought to reinvigorate ties to the Islamic world while, committing simultaneously committing Turkey to the European Union accession process. After winning reelection in 2007, however, Erdoğan veered Turkish foreign policy further toward the Islamic world.Πλατείες Ταχρίρ στα Βαλκάνια
διαβλέπουν
οι Γερμανοί
«Πότε θα ακολουθήσει η πρώτη χώρα των Βαλκανίων το παράδειγμα των Τυνησίων και των Αιγυπτίων;» αναρωτιόταν τη Δευτέρα η Frankfurter Allgemeine. Αν λάβει κανείς υπόψη του σοβαρά το άρθρο αυτό, το ζήτημα για τους Γερμανούς δεν είναι το αν, αλλά μόνο το πότε θα γίνει «της Αιγύπτου» και στα Βαλκάνια!
Tου Γιώργου Δελαστίκ
Σοκ προκαλούσε τη Δευτέρα η πρώτη σελίδα της γερμανικής εφημερίδας Frankfurter Allgemeine. «Πότε θα ακολουθήσει η πρώτη χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης το παράδειγμα των Τυνησίων και των Αιγυπτίων;» αναρωτιόταν ο υπότιτλος βαρυσήμαντης πρωτοσέλιδης ανάλυσης της συντηρητικής, αλλά σοβαρής εφημερίδας. «ΝA Ευρώπη» είναι η… κωδική ονομασία που χρησιμοποιούν στην Ε.Ε. για να μην υποχρεώνονται ούτε καν να προφέρουν το… απεχθές γι’ αυτούς όνομα «Βαλκάνια».Αν λάβει κανείς υπόψη του σοβαρά το άρθρο αυτό, το ζήτημα για τους Γερμανούς δεν είναι το αν, αλλά μόνο το πότε θα γίνει «της Αιγύπτου» και στα Βαλκάνια! «Από την υπομονή των πολιτών εξαρτάται πόσο θα διαρκέσει μέχρις ότου η πρώτη νοτιοανατολική χώρα θα στραφεί προς τον τυνησιακό δρόμο», καταλήγει χαρακτηριστικά το επίμαχο άρθρο.
«Δεν άλλαξε τίποτα»
Η γερμανική εφημερίδα εμφανίζεται εντελώς απογοητευμένη από την εξέλιξη των βαλκανικών χωρών. Η εικόνα που ζωγραφίζει είναι ζοφερή: «Η κοινωνία των πολιτών αποδυναμώνεται, οι διαφωνούντες και οι διανοούμενοι έχουν εγκαταλείψει την πολιτική σκηνή. Μεγαλώνει διαρκώς το χάσμα ανάμεσα στα κόμματα και στους πολίτες, οι οποίοι υποφέρουν από τη διαφθορά, την κατάχρηση εξουσίας και την ανασφάλεια περί δικαίου», γράφει η Frankfurter Allgemeine και επιτίθεται εναντίον των πολιτικών ηγεσιών των βαλκανικών χωρών με ιδιαίτερη σφοδρότητα, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων: «Σε αυτές τις χώρες η Ε.Ε. έχει να κάνει κυρίως με μια τάξη πολιτικών, η οποία είναι όπως είναι. Είναι μη ρεαλιστικό να περιμένει κανείς από αυτή την τάξη να αλλάξει το σύστημα, από το οποίο αποκομίζει κέρδη». Η εφημερίδα αναζητεί τις δομικές αδυναμίες των συστημάτων των βαλκανικών χωρών, στις οποίες πάντως εμφανώς δεν συμπεριλαμβάνει την Ελλάδα, καθώς αναφέρεται στις χώρες που έζησαν υπό καθεστώς «υπαρκτού σοσιαλισμού» αυτοτελώς ή προέκυψαν από τη διάλυση της «σοσιαλιστικής» Γιουγκοσλαβίας.
Liar, Liar, Pants on Fire
It has been a long time since you last felt my putrid cold breath near you, my sweets. I’ve had much work lately, nipping life in the bud, reaping without sowing. I had promised you something last time, a morsel of the puzzle that would lead sensible Greeks to where sanity leaves and madness begins. I had promised to tell you of the blatant mockery politicians hurled at their citizens, weaving them in a game they had started, they had played and won all by themselves. The lies came out and those who had a mind left over from the brainwashing and debilitating power exerted by the media in the country, saw the bleak reality of a country ravaged by something far worse than any war — betrayal.
It all started with the nationwide elections of 2009. Greece has 2 major political parties that have vied for the throne since the junta was overthrown in the early 70’s: the moderate right-wing New Democracy and the moderate left-wing PASOK. The Communist party (KKE), leftist coalition party (SYRIZA) and right-wing nationalist party (LAOS) add a few more minor players on a scene so stagnant that mosquitoes can’t even breed in. As usual, candidates appeared on all major networks and said their regurgitated hogwash about how they’ll help everything and everyone, from wholesellers to truck drivers, farmers to small shop owners, lowly unskilled laborers to teachers, young unwed mothers to proud pensioners. As usual, candidates maintained they’d crush foreign-owned monopolies, inflation, illegal immigration, crime and would protect national sovereignty, commercial interests, a failing tourist industry and the list went on. As usual, no one mentioned the rich, the mogul industrialists, the money-launderers, who in the end came out winners, as they do everywhere elections are held. Above all, everyone stressed (and you can visually read my lips on this one) NO MORE TAXES. You mortals know what happens when you hear that.
OUR SOUL’S DECAY
2011
A year our global society’s dignitaries would have us believe will be a landmark.
The day this «crisis» knocked on Greece’s front door and we opened, a huge question racks my brain.
Let us suppose that in a few years we have overcome this crisis, that we have reduced deficit, have set everything straight, at any rate. My question is how long will it take for us to mess things up again? Naturally, I ask this question using the first person plural out of idiotic courtesy.
I say that the day after we step out of the crisis, we’ll redirect ourselves once more towards the same shit.
So long as people don’t demand it, the law pertaining to the (ir)responsibility of ministers and MP’s won’t change. So long as parliamentary immunity holds and MP’s slates are wiped clean by law, this land won’t ever heal.
I hear the Left-wing parties yelling, justly so, in favor of workers’ rights. But I don’t hear anyone yelling or rallying people behind the war cry to lift the impunity of those who truly submerged the country into bankruptcy. I don’t see any mass demonstration outside Parliament by a sovereign populace asking for what’s right and self-evident: PUT THE THIEVES IN JAIL AND RETURN WHAT WAS STOLEN!
Saying that Greece is overrun by corruption is one thing. Putting yourself in the shoes of a Greek and reading about all the scandals is another. Over the past decades, Greek newspapers have written about under-the-table deals and nothing has been done about it — no resignations, no prosecutions, no charges, just on-going investigations that end abruptly or fade into oblivion with the change of seasons and current affairs sensations.Blitzkrieg
The intrigue begins. Greece, as mentioned in the previous leg of our story, developed a hilariously democratic electoral system whereby jobs were allotted to walking ballots. As years passed, this ever-growing group of walking ballots leeched more money from the national treasury and went on strike whenever their demands for a pay rise were not met. The country’s finances were ill-used. Politicians, contractors and anyone who could dip their fingers in the honey pot, dipped not only their fingers but dove in unabashedly, disregarding the long-term impact this would have on the country as a whole. It was only a matter of time before the bubble burst. The question is why it burst and who burst it. Συνέχεια
Matt Banks / FreeDigitalPhotos
Οι υπουργοί Δικαιοσύνης της ΕΕ ενέκριναν σήμερα την έναρξη συνομιλιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής για τη σύναψη συμφωνίας σχετικά με την προστασία των προσωπικών δεδομένων στο πλαίσιο της συνεργασίας με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της εγκληματικότητας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξέδωσε σχέδιο εντολής για τη διαπραγμάτευση της συμφωνίας αυτής στις 26 Μαΐου 2010 (βλ. IP/10/609). Στόχος είναι η διασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας των πληροφοριών προσωπικού χαρακτήρα, π.χ. των δεδομένων επιβατών και των χρηματοοικονομικών πληροφοριών που διαβιβάζονται στο πλαίσιο της διατλαντικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις. Αφ’ ης στιγμής τεθεί σε εφαρμογή, η συμφωνία θα ενισχύσει το δικαίωμα των πολιτών στην πρόσβαση σε δεδομένα και στη διόρθωση ή διαγραφή τους κατά την επεξεργασία τους με σκοπό την πρόληψη, διερεύνηση, διαπίστωση ή δίωξη αξιόποινων πράξεων, περιλαμβανομένης της τρομοκρατίας.
mySatellite 